Ciągle myślę co oznacza bycie prymitywnym. Kiedyś tego określenia używało się do osób z brakiem wykształcenia, ale teraz w dobie pozytywnej motywacji do nauki i szerokiej możliwości zdobywania wiedzy, prymitywny to kto? Osoba prymitywna nie wykazuje czułości, nie czuje innych. Troszczy się tylko o swoje potrzeby i życiowe cele, nie dostrzega różnorodności. Stosuje manipulacyjne metody porozumiewania się z ludźmi. Potrafi być blisko, bo bliskości potrzebuje, ale nic z siebie nie uroni. Jest jak czarna dziura, choć moim zdaniem posiada gradację. Można być prymitywnym trochę. Prymitywne jest oczekiwanie handlowców i wykonawców, że dopiero jak wpłacę połowę kwoty zamówienia, to zaczną produkcję towaru, a gdy wpłacę całość, ewentualnie dowiozą i zamontują. Zero zabezpieczenia. Pan od wycinki drzew przychodzi przed świętami, gdyż zależy mu na jemiole. Będzie miał urobek.

Pan od kuchni dziwi się, że nie chcę mu dołożyć paru stów. A nie ma Pani zaskórniaków? pyta. Odpowiadam, że niestety moją cechą charakteru jest brak zaskórniaków. Kuchnia wychodzi pięknie, ale z braku zaskórniaków, widzę tu i ówdzie brak silikonu. I brak uchwytów, które miały przyjść po trzech dniach roboczych, ale jak już zamówiłam, otrzymałam wiadomość jakby z automatu: przykro nam, ale możemy zrealizować zamówienie dopiero za dwa tygodnie. 

Ocieplaniem dachu zasługuje na oddzielny post. To jest trochę prymitywność pomieszana z większą ilością pazerności, ale jeszcze brakuje mi tu czegoś i nie wiem czego?. Bo w sumie uważam Tomasza za dobrego człowieka i widzę światełko w tunelu. Drzwi wewnętrzne, po odczekaniu na właściwą szybę, przychodzą i są fajowe. Oczywiście, gdy czekałam, moja kasa leżała w Pol-Skone. Merry Christmas.