Przejdź do głównej zawartości

 Utknęłam w dołku potencjału grawitacyjnego, który mnie wciąga. Nie mogę znaleźć sił na - dokończenie malowania, segregację desek, odwodnienie dachu, wykończenie komórki, posprzątanie garażu, utwardzenie terenu i ostatecznie zajęcie się ogrodnictwem, gdyż przecież life starts with your garden:

Jeden jedyny mieczyk zakwitł, bo mróz, bo sucho, bo słaba ziemia. Ale jaki ładny. Ze zdziwieniem stwierdziłam, że pan od lustra nie potrafi wkleić maty grzewczej, która ma to lustro delikatnie wysuszać. Muszę zgrać elektryka i szklarza, co jest dużą sztuką, aby zapewnić obecność obu panów. Niby im płacę, ale każdy ma swoje sprawy, albo wyjeżdża. Może za dwa tygodnie się uda. Na razie lampka czeka. 
Czasami fachowcy znikają, lecz okazjonalnie zdarzają się niespodzianki. Drzwi wewnętrzne pojawiły się o tydzień wcześniej. Super, bardzo się cieszę, tylko dlaczego każda nowa robota również dodaje mi nowej roboty? Oczywiście Wojtek zwęził otwory drzwiowe, ale natychmiast pojawiła się potrzeba wyrównania, gruntowania, szpachlowania i dodatkowo malowania wokół. Kiedy to się skończy? Liczę na to, że w wakacje, niemniej muszę coś postanowić. Bez moich własnych decyzji i założeń nic z tego nie wyjdzie. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

 Nic nie poradzimy, trzeba jakoś z tym żyć. Czas mija ciężko jakbyśmy pływali w gęstej masie ciepłego asfaltu. Co zrobić, trzeba jakoś ten dom wykończyć. A tymczasem kolejna Wigilia w Koczargach i mobilizacja, aby posprzątać, gdzie się da. Nawet nieźle to wyszło. Nadal jednak maluję i jak sobie tak pomyślę to niedługo rok minie odkąd zaczęłam malować moje mieszkanie. A mieszkanie rodziców jeszcze wcześniej. Wszyscy pytają jak będę myła te okna. Dlaczego mnie to nie martwi? Pierwszy Sylwester w Koczargach. Staram się rozpalić domowe ognisko i nie tylko. Kiełbaski udają się dzięki wspaniałym gościom i ich wielkiej motywacji, żeby ogrzać się przy prawdziwym ogniu. Magia ogniska jest w naszych duszach i to fajne - w mojej też. Tyle jeszcze do zrobienia, tyle jeszcze do kupienia. Czy to się kiedyś zakończy? Całą przerwę świąteczną oglądam serial według kultowej powieści "Sto lat samotności". Piękne kolory sienny i zieleni w miasteczku Macondo powodują u mnie burzę myśli typu co mo...
1 komentarz
Czytaj więcej
 Bo Stanisław był człowiekiem niezwykle pozytywnym i zawsze uśmiechniętym. Uwielbiał żartować, a w jego oczach tkwił jednoznaczny przekaz: szkoda czasu na zmartwienia, a jak jest problem to trzeba go szybko rozwiązać. Nie ma co się długo zastanawiać, lepiej spędzić miło czas z bliskimi i cieszyć się ich obecnością.  I tak, wybierając zdjęcie na tę uroczystość znajdowałam tylko takie, na których jesteś Tato uśmiechnięty, a w Twoich oczach widać spokój. Po latach zrozumiałam, że takie usposobienie zjednywało Ci ludzi, nawet tych obcych, z którymi zawsze chętnie rozmawiałeś.  Urodziłeś się w Aleksandrowie Kujawskim, jako ostatnie dziecko babci Polci i dziadka Andrzeja. Zawsze wspominałeś podstawówkę u Salezjanów, beztroskie lata grania w piłkę, boksowania się z kolegami i wielkiego poczucia bezpieczeństwa, jakie dawała Ci rodzina. Technikum budowlane w Toruniu to lata wstawania o 5-tej rano i codziennych podróży pociągiem. Ale jakże wszyscy byli z Ciebie dumni, gdy jako jede...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej
 Coraz wolniej dodaję wpisy. W gruncie rzeczy opowiadanie o sobie jest trudne. Niektórzy potrafią całe swoje życie przenieść do internetu, a ich opowieści intymne biją rekordy popularności. Ludzie dosłownie olbrzymią kasę na tym robią. Ciekawe, czy nowy zawód bycia influenserem/erką w internecie kiedykolwiek się skończy? Przyjechała kuchnia - piękna, nowoczesna, pewnie ma jakieś wady, ale przeważnie zalety. Jest taka o jakiej marzyłam po latach gotowania.  Ile śmieci było po rozpakowaniu kuchni i znowu włącza mi się segregacja odpadów. W tej chwili to jest moje największe natręctwo. Segreguję wszystko, nawet pety zbieram po robotnikach Kruka. Na razie o nich nie piszę, bo nie chcę się denerwować. A poza tym ciężko mi mieszkać i ... sprzątać mieszkanie. Ciągle nie ma czasu na zwykłe umycie umywalek. Ale też mam wrażenie, iż nie bardzo się brudzą. Brud to pojęcie względne, nie należy się nastawiać na wieczne sprzątanie. A ja zaczynam od samej góry.  Nadal tu pięknie i nadal...
2 komentarze
Czytaj więcej